ভোগালী বিহু: উৎসৱৰ ইতিবৃত্ত আৰু পালনৰ পদ্ধতি
ভোগালী বিহু (মাঘ বিহু) অসমবাসীৰ অন্যতম প্ৰিয় উৎসৱ। এই উৎসৱ শস্যৰ পৰিপুষ্টি আৰু মজুতৰ প্ৰতি কৃতজ্ঞতা প্ৰকাশৰ সৈতে জড়িত। মাঘৰ সংক্রান্তিৰ দিনা তথা জানুৱাৰী মাহত পালন কৰা এই বিহুৱে অসমীয়া সংস্কৃতিৰ এক অপৰিহাৰ্য অংশ গঠন কৰিছে। ভোগালী বিহুক “ভোগৰ উৎসৱ” বুলিও কোৱা হয়, কিয়নো এই সময়ত শস্য আৰু খাদ্যৰ পৰ্যাপ্ততা থাকে।
ভোগালী বিহুৰ ইতিবৃত্ত
অসমত কৃষিভিত্তিক জীৱনধাৰাৰ লগত জড়িত ভোগালী বিহুৰ সূচনা প্ৰাচীনকালৰ পৰা হৈছিল। অসমৰ কৃষিজীৱী লোকসকলে শস্য মজুত হোৱাৰ পিছত ভগৱানৰ প্ৰতি কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিবলৈ আৰু নিজৰ পৰিয়াল, বন্ধু-বান্ধৱৰ সৈতে আনন্দ ভাগিবলৈ এই উৎসৱ উদযাপন কৰিছিল।
প্ৰাচীন যুগত, বিহুৰ সময়ত বিভিন্ন জাতীয় উৎসৱ আৰু খেল-ধেমালাৰ লগতে ধৰ্মীয় আচার-অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হৈছিল।
ভোগালী বিহুৰ পালন
১. উৰুকা: ভোগালী বিহুৰ মূল উদযাপন আৰম্ভ হয় “উৰুকা”ৰ পৰা। উৰুকাৰ দিনা গাওঁৰ লোকসকলে একেলগে ধান-পাণী সংগ্ৰহ কৰি মুঠভোজৰ আয়োজন কৰে। এই নিশা নামঘৰ বা মাত্ৰানন্দ পৰিবেশত মহাবাহু খাওঁ-দাওঁ, গীত-বাদ্যত উদযাপন কৰা হয়।
২. মেজি জ্বলোৱা: ভোগালী বিহুৰ পুৱা মেজি নামৰ বৃহৎ কাঠ-কুঁৱৰিৰ সঁজা বস্তুক জ্বলাই শুদ্ধি আৰু ভগৱানৰ প্ৰতি প্ৰাৰ্থনা জনোৱা হয়। মেজি জ্বলোৱা সম্প্ৰদায়িক ঐক্যৰ প্ৰতীক।
৩. খাদ্যৰ প্ৰচলন: পিঠা-পনা, লাড়ু, তিলৰ পিঠা, ঘীৰ পিঠা, শিঙিজাঁহৰ আয়োজন এই উৎসৱৰ বিশেষ বৈশিষ্ট্য। অঞ্চলটোৰ কৃষ্টি-সংস্কৃতি অনুসৰি খাদ্যৰ বৈচিত্ৰ্য দেখা যায়।
৪. খেল-ধেমালা আৰু সংগীত: ভোগালী বিহুৰ সময়ত গাঁৱৰ মানুহে বহুবিধ খেল-ধেমালাৰ (যেনে চাঙঘোৰ লৰা, মাটিৰ খেল) আৰু ব’হাগীয়া নৃত্যৰ আয়োজন কৰে।
৫. সম্প্ৰদায়িক চেতনা: ভোগালী বিহুৱে সামাজিক ঐক্য আৰু সম্প্ৰদায়িক সম্প্ৰীতিৰ প্ৰতি গুৰুত্ব দিয়ে। ই এক পুৰণি পৰম্পৰাক ন-পুৰুষলৈ লৈ যাবলৈ সহায় কৰে।
ভোগালী বিহুৰ আধুনিক প্ৰসঙ্গ
আধুনিক যুগত ভোগালী বিহু উদযাপন সম্প্ৰদায়িক ঐক্যৰ সাৰথি হ’বলৈ শকত হৈ পৰিছে। মহানগৰতো লোকসকলে উৰুকা আৰু মেজি পালন কৰি পৰম্পৰাৰ প্ৰতি প্ৰণিপাত কৰে।
ভোগালী বিহু কেৱল এক উৎসৱ নহয়, ই অসমীয়া জাতিৰ এক জীৱনশৈলী, এক জীৱন্ত ঐতিহ্য। এই বিহুৱে অসমবাসীক একত্ৰিত কৰি আনন্দ আৰু সম্প্ৰীতিৰ বতৰা দিয়ে।
