২০২৪ চনৰ পেৰিছ অলিম্পিকত মনু ভাকেৰৰ দ্বাৰা ৰচনা হোৱা নতুন অধ্যায় আৰু বিতৰ্কিত খেলৰত্ন বঁটা বিষয়

 

২০২৪ চনৰ পেৰিছ অলিম্পিকত ভাৰতৰ শ্বুটাৰ মনু ভাকেৰে দুটা ব্ৰঞ্জৰ পদক লাভ কৰি ভাৰতীয় ক্রীড়াজগতত এক ইতিহাস গঢ়ে। একেখন অলিম্পিকত দুটা পদক জয় কৰা প্ৰথমগৰাকী ভাৰতীয় খেলুৱৈ হিচাপে তেওঁ নিজৰ নাম স্বৰ্ণাক্ষৰে লিখাই ৰাখে। কিন্তু এই মহান সফলতাৰ পাছতো, মনু ভাকেৰক ভাৰতৰ সৰ্বোচ্চ ক্ৰীড়া বঁটা মেজৰ ধ্যানচান্দ খেলৰত্নৰ বাবে উপেক্ষা কৰা হয়।

 

মনু ভাকেৰৰ নাম পৰামৰ্শ দিয়া তালিকাত ৩০টা নামৰ ভিতৰত স্থান লাভ কৰিব পৰা নাছিল, যাৰ ফলত তেওঁ খেলৰত্ন বঁটা পাই পোৱাত ব্যৰ্থ হয়। এই সিদ্ধান্তই ক্রীড়া জগতত প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰিছে আৰু বহুতে এই বিষয়ক অবিচাৰ বুলি অভিহিত কৰিছে।

 

মনু ভাকেৰৰ পিতৃয়ে এই ঘটনাৰ ওপৰত দুখ প্ৰকাশ কৰি মন্তব্য কৰে যে, “মই যদি জানিলোহেঁতেন যে এইধৰণৰ সফলতাৰ পাছতো উপেক্ষা কৰা হ’ব, তেন্তে মই মনুক ক্ৰিকেট খেলিবলৈ প্ৰেৰণা দাঙি ধৰিলোঁহেঁতেন। আজিৰ দিনত ভাৰতত ক্ৰিকেটৰ আগ্ৰাধিকাৰ বহুত বেছি।”

 

এই মন্তব্যই দেশত ক্ৰীড়া পৰিকাঠামো আৰু ভিন্ন খেলৰ প্ৰতি ধাৰণাৰ বিষয়ে এক নতুন বিতৰ্ক আৰম্ভ কৰিছে। ক্ৰিকেটৰ আধিপত্যই অন্যান্য অলিম্পিক খেলসমূহত প্ৰতিভাবান খেলুৱৈসকলৰ প্ৰাপ্তি আৰু স্বীকৃতিৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰভাৱ পেলাইছে বুলি বহুতে বিশ্বাস কৰে।

 

মনু ভাকেৰৰ এই সফলতা হৈছে নিজৰ সন্মানৰ ওপৰত বিশ্বাস আৰু পৰিশ্ৰমৰ এক জীৱন্ত উদাহৰণ। কিন্তু এইধৰণৰ ঘটনা ক্ৰীড়াপ্ৰেমীসকলৰ মাজত এজন সফল খেলুৱৈৰ প্ৰতি প্ৰণালীবদ্ধ সম্মান আৰু স্বীকৃতি প্ৰদানৰ ক্ষেত্ৰত এক ডাঙৰ প্ৰশ্ন চিনহ উত্থাপন কৰে।

 

ভাৰতীয় ক্রীড়াজগতত কেবল ক্ৰিকেটৰ ওপৰতে সীমাবদ্ধ নাথাকি সকলো খেলৰ প্ৰতি সমান মনোযোগ আৰু সন্মান দিয়াৰ প্ৰয়োজন। মনু ভাকেৰৰ দ্বাৰা প্ৰেৰিত সুৰে এই পৰিস্থিতি পৰিবৰ্তনৰ দিশে এক পদক্ষেপ হ’ব পাৰে।