২৩ তাৰিখ—এমাহ সম্পূৰ্ণ হ’ল ভাৰত-পাকিস্তান কূটনৈতিক যুদ্ধৰ নতুন অধ্যায়ৰ
আজিৰে দিনটোত এমাহ পূৰ্ণ হ’ল ভাৰতে পাকিস্তানৰ বিৰুদ্ধে আৰম্ভ কৰা এখন নতুন কূটনৈতিক যুদ্ধৰ—সিন্ধু জলচুক্তি বাতিলৰ সিদ্ধান্ত কাৰ্যকৰী হোৱাৰ। এই সিদ্ধান্তৰ ফলত পাকিস্তানত এতিয়া দেখা দিছে গভীৰ জলসংকট। বহু নদীৰ পানী শুকাই যোৱাত পাকিস্তানী সংসদত উঠিছে বিতৰ্ক, সৃষ্টি হৈছে হাহাকাৰৰ।
১৯৬০ চনত ভাৰত-পাকিস্তানৰ মাজত স্বাক্ষৰিত হৈছিল এই জলচুক্তি। বিশ্বব্যাঙ্কৰ মধ্যস্থতাৰ জৰিয়তে হোৱা এই চুক্তিৰ অধীনত ভাৰতে সিন্ধু নদী ব্যৱস্থাৰ জাৰা, চেনাব আৰু ৰাভি নদীৰ অধিকাংশ পানী পাকিস্তানলৈ যোৱাৰ অনুমতি দিছিল। কিন্তু বৰ্তমান পৰিস্থিতিৰ প্ৰেক্ষাপটত—বিশেষকৈ সীমান্ত পাৰৰ সন্ত্ৰাসবাদ, জলসম্পদৰ অভাৱ আৰু পাকিস্তানৰ অনবধানতামূলক আচৰণৰ প্ৰতি প্ৰতিবাদ হিচাপে—ভাৰতে এই চুক্তি বাতিলৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল।
এমাহৰ ভিতৰত পৰিস্থিতি কেতিয়াও কঢ়িন হৈছে পাকিস্তানত। চাষ-আবাদৰ পানীৰ সংকটৰ লগতে নগৰাঞ্চলতো দেখা গৈছে পানীৰ ভয়াবহ ঘাটতি। সংবাদ মাধ্যমসমূহত প্ৰচাৰিত হৈছে যি দৃশ্য—সেইবোৰত পাকিস্তানী সংসদৰ ভিতৰতে উঠে আহিছে ‘ভাৰতৰ দোষত শুকাই গৈছে নদী’, ‘সিন্ধু চুক্তি ৰক্ষা কৰাৰ বাবে কেনেকৈ ব্যর্থ হ’ল পাক চৰকাৰ’ যেন বহুতো প্ৰশ্ন।
ইপিনে, ভাৰতে এই জলসম্পদৰ সদ্ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে পৰিকল্পনা। চৰকাৰৰ নতুন নীতিত কোৱা হৈছে—এই পানী ভাৰতীয় কৃষকৰ স্বাৰ্থত ব্যৱহাৰ হ’ব। পঞ্জাৱ, জম্মু-কাশ্মীৰ, হিমাচল প্ৰদেশ আৰু হাৰিয়ানাৰ কৃষকে লাভ কৰিব অধিক সেচ সুবিধা। আৰম্ভ হৈছে নতুন জলসঞ্চয় প্রকল্প, বাঁধ নিৰ্মাণ আৰু আন্তঃনদী সংযোগৰ কাম।
ভাৰতৰ দৃষ্টিভংগী স্পষ্ট—চুক্তিৰ অপব্যৱহাৰ আৰু সীমান্ত পাৰৰ আগ্ৰাসী নীতিৰ জবাব দিয়া হ’ব প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতেই, কূটনীতিৰ ভাষাত, পৰিকল্পনাৰ দৃঢ়তাৰে।
এয়া কেৱল জলনীতিৰ পৰিৱর্তন নহয়, এই সিদ্ধান্ত হৈছে এখন শক্তিশালী দেশৰ আত্মবিশ্বাসী ঘূৰ্নি—যি জানে কেনেকৈ নিজৰ স্বাৰ্থ ৰক্ষা কৰিব।
