ওদালগুৰি জিলাত অৱস্থিত বৰধামনৰ বীৰেন্দ্ৰ নগৰ আশ্ৰমত গোপস্তামী আৰু ৰাছমেলাৰ পবিত্ৰ উদযাপনৰ জৰিয়তে পৰিৱেশত লালন-পালন কৰা আচাৰ-ব্যৱহাৰৰ শক্তি বিয়পি পৰিছে।
পৰম্পৰা অনুসৰি এই উৎসৱসমূহৰ উদ্বোধনী দিনটোত এক বিশেষ অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰা হয় য’ত গৰুক আশ্ৰমৰ নিজস্ব পথাৰত চপোৱা ধান ধান আগবঢ়োৱা হয়। এই কাৰ্য্যই কেৱল প্ৰতীকবাদক অতিক্ৰম কৰি গভীৰ আধ্যাত্মিক আৰু কৃষিগত গুৰুত্ব বহন কৰে। গৰুবোৰে ধান খালেই সমাজৰ লোকে বাকী থকা চাউলখিনি গোটাই ঘৰলৈ লৈ যায়।
এই অনুষ্ঠানৰ লগত এটা সুকীয়া বিশ্বাস আছে: কোৱা হয় যে এই ধানক নিজৰ ধানৰ ভঁৰালত জমা কৰিলে প্ৰচুৰ পৰিমাণে চপোৱা হ’ব পাৰে, যাৰ ফলত ধানৰ উৎপাদন যথেষ্ট বৃদ্ধি হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে। এই প্ৰথাই স্থানীয় সমাজৰ পবিত্ৰ বুলি গণ্য কৰা গৰু-ম’হৰ প্ৰতি থকা শ্ৰদ্ধা আৰু স্থায়ী পৰম্পৰাৰ জৰিয়তে কৃষিৰ প্ৰাচুৰ্য্য বজাই ৰখাৰ প্ৰতি তেওঁলোকৰ সমৰ্পণৰ উদাহৰণ দাঙি ধৰে।
এইদৰে গোপাস্তমী আৰু ৰাছমেলা উৎসৱত কেৱল সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যক উদযাপন কৰাই নহয়, প্ৰকৃতিৰ সৈতে এক সুসম সংযোগৰ উদাহৰণো দাঙি ধৰে, যিটো নীতিক প্ৰজন্মৰ পিছত প্ৰজন্মই মূল্যৱান আৰু ৰক্ষা কৰি আহিছে।